ఎం. బి. ఏ చదువులు

ఎం. బి. ఏ చదువులు

“దోసిలి నిండా ఊసులని ఎక్కడికీ తీసుకెళుతున్నావ్ ?”

“అదిగో, ఆ దిబ్బ మీద ఒంటరి పువ్వు కిద్దామని !”

* * *

లెటజ్ అనలైజ్ దిస్ డైలాగ్. ప్రశ్న అడిగినవాడు పృచ్ఛకుడు, జవాబు చెప్పినవాడు కవి.

* * *

కేస్ 1.

పృచ్ఛకుడికి పనీ పాటా లేదు. ఎవరేం చేస్తున్నారో ఆరాలు తీస్తుంటాడు. కెలికి కూపీ లాగుతుంటాడు. కవి దగ్గర చాలా ఊసులున్నాయి. పాపం అతని తల పగిలిపోతోంది అవి పట్టక! అందుకని ఏ ‘స్కేప్ గోట్’ దొరుకుతారా, వాళ్ళ మీద అవి ప్రయోగించి తన భారం వదిలించుకుందామా అని చూస్తుంటాడు. కవిగారి ధాటికి ఆకులన్నీ రాలిపోయి, పూలన్నీ ఎగిరిపోయాయి! ఒంటరి గడ్డి పువ్వు తప్పించుకోలేదు, బలహీనురాలు అనుకొని దాని మీదకి వెళ్తున్నాడు. దారిలో పృచ్ఛకుడు అడ్డగించాడు. కొన్ని ఊసులు పృచ్ఛకుడి మీద కూడా వెదజల్లుతాడు ఇక.

* * *

కేస్ 2.

పృచ్ఛకుడు పేదవాడు. అతని దగ్గర కాసులే కాదు, ఊసులు కూడా లేవు. దారిన పోయే కవిగారి దోసిలి నిండా ఊసులు చూసేసరికి అతనికి ఆశ పుట్టింది. తనకీ కొన్ని ఇస్తాడేమో, మోడువారిన జీవితంలో ఊసులవర్షం కురిపిస్తాడేమోనని ఉబలాటపడ్డాడు. కవి ఐడియలిస్టు. అతనికి మనుషులతో పని లేదు. తన లోకంలో ఆలోచనలు తింటూ బతుకుతుంటాడు. పచ్చటి పైరులాంటిదతని మెదడు. అక్కడ ధాన్యం సమృద్ధిగా పండుతుంది. కానీ ఆ ఆశయాలని, ఆలోచనలని ఎవరికీ పంచటానికి ఇష్టపడడు. బుర్రలో మురిగిపోయినపుడు మాత్రం ఒంటరి గడ్డి పూలకైనా ఇస్తాడు కానీ మనుషులకి మాత్రం ఇవ్వడు.

* * *

కేస్ 3.

పృచ్ఛకుడు ఐటి ఆఫీసర్. కవి గుప్తనిధులున్న పౌరుడు. స్విస్ బ్యాంకు కి తీసుకెళ్తున్న ఊసుల్ని దారిలో ఎవరూ లేరులే అన్న ధైర్యంతో సూట్ కేసులో కాకుండా ఓపెన్ గా  దోసిలిలో పట్టుకెళుతూ రెడ్ హాండెడ్ గా దొరికిపోయాడు. అందుకే తప్పించుకోడానికి “నేను ఎవరికీ దోచి పెట్టట్లేదు, దాచి పెట్టట్లేదు, పేద గరిక పూలని ఉద్ధరించటానికి బయలుదేరాన “న్నాడు.  పృచ్ఛకుడు నమ్మినట్టే ఉన్నాడు! ఇద్దరూ అద్భుతంగా

నటించగలరు.

* * *

కేస్ 4.

పృచ్ఛకుడు తెలివైనవాడు. రొమాంటిసిస్ట్. తనకు కలిగేలాంటి ఆలోచనలే ఇంకెవరికైనా కలుగుతాయా అని చిన్న చిన్న ‘ప్రాక్టికల్  మైండ్ గేమ్స్’ ఆడుతుంటాడు. అందుకే పొయెటిక్ గా ప్రశ్నించాడు. తన ప్రశ్నలకు ఎదుటి వారు సమాధానం చెప్పలేరని అతనికి ఒక నమ్మకం. కవి మాత్రం తక్కువ తిన్నాడా? అంతే ఊపుతో పృచ్ఛకుడి పీచమణిగేలా జవాబు చెప్పాడు- నరసకవి కి బుద్ధి చెప్పిన తెనాలి రామకృష్ణుడి లాగా !

* * *

కేస్ 5. (ఐడియల్ అండ్ ఇంపోసిబుల్ కేస్)

పృచ్ఛకుడు నిజంగా పృచ్ఛకుడే, కవి నిజంగా కవే! ప్రశ్నించే గుణం ఉంటే జవాబు చెప్పాల్సిన వాళ్ళు బాధ్యతగా నడుచుకుంటారు; వ్యవస్థ సక్రమంగా పని చేస్తుంది అని నమ్ముతాడు పృచ్ఛకుడు. అతనికి “నీ కవిత్వంతో  నాకేం ఒరుగుతుందో చెప్పు” అని ఒక పాఠకుడిగా కవిని దబాయించే హక్కు ఉంటుంది. భావ సంపద, అనుభవ సంపదా ఉంటుంది కవికి. సామాజిక చైతన్యం కోసం దాన్ని వాడిన నాడే అది నిజమైన కవిత్వం అనిపించుకుంటుంది అని కవికి తెలుసు. కవి ఏ దారిలో వెళ్తున్నాడో తెలుసుకున్న పృచ్ఛకుడు అతను దారి తప్పకుండా చూసుకోగలడు. ఇద్దరూ ఒకరికొకరు తోడ్పడే స్వభావం కలవారు, తద్వారా జీవనాన్ని వెలిగించుకోగలరు!

* * *

ఏమీ లేని విషయాన్ని మసి పూసి మారేడు కాయ చేసి అధ్యయనం చేయగలిగితే మాస్టర్ డిగ్రీ ఇన్ అడ్మినిస్ట్రేషన్ తొందరగా వస్తుంది. ఇప్పటి మార్కెట్ వేల్యూ స్టడీ చేసి భవిష్యత్తు బిజినెస్ ని ఎలా డెవలప్ చేయాలో చెప్పేదే ఎంబీఏ.  అది అందరికీ సూట్ కాదు. జాగ్రత్తగా సెలెక్ట్ చేసుకోండి.

----------

-- మోహిత

For ‘Vibrations’